ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ...

Το τσιγάρο κι ο οίστρος...

Το τσιγάρο - καλώς ή κακώς - έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την δημιουργία, είτε μιλάμε για λογοτεχνία, κινηματογράφο, θέατρο ή μουσική. Η εικόνα του δημιουργού μ’ ένα τσιγάρο αναμμένο παραπέμπει ευθέως στην ίδια την έμπνευση. Έτσι είναι δύσκολο να φανταστείς έναν συγγραφέα δίχως ένα τσιγάρο να καίει στο γραφείο του και ακόμα δυσκολότερο τα λογοτεχνικά έργα δίχως καπνούς από τσιγάρα, άδεια πακέτα και σκόρπια αποτσίγαρα. Στον κινηματογράφο το τσιγάρο πέρα από το στυλ που προσθέτει στους κατά καιρούς πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες, γεμίζει αμήχανες σκηνές, δημιουργεί ανάλογες ατμόσφαιρες, με δυο λόγια λύνει ζητήματα. Κυρίως όμως μέσα από αυτό το καθημερινό ελάττωμα καταγράφηκαν στην ιστορία μια σειρά από νέες κινήσεις που υποδηλώνουν με έναν μοναδικό τρόπο τον άντρα, τη γυναίκα, τον ερωτισμό, το μυστήριο, τη γοητεία, τη νευρικότητα, την απελπισία, κοντολογίς την εξωτερίκευση της ανθρώπινης εσωτερικότητας.Έτσι και στη μουσική, το τσιγάρο συχνά ήταν η αφορμή για να γραφτούν τραγούδια που άφησαν εποχή. Ντέρτια, καημοί, χωρισμοί αλλά και χαρές, περιγράφονται με μεγαλύτερη ένταση και λυρικότητα μέσα από τα δαχτυλίδια του καπνού. Τα παραδείγματα πολλά, όπως "Η ταμπακέρα", "Άναψε το τσιγάρο", "Τι σου ’κανα και πίνεις", "Η ζωή μου όλη", "Άλλη αγάπη έπιασες", "Άναψε μου το τσιγάρο φίλε", "Πρωινό τσιγάρο", "Τσιγάρο ατέλειωτο", "Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο", "Λόγια τσιγάρα", "Τραβώ καπνό φυσώ καπνό", "Καλημέρα", "Καρέλια", "Στο άδειο μου πακέτο", "Τρία τσιγάρα χρόνος", "Hellas special", κ.ά.

Τσιγάρα VS Αντικαπνιστές

"Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές"!!!

Υ.Γ. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ BLOG ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ POST ΑΠΟ ΜΗ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΕΣ!!!!